Тэма 3.3 Навуковы стыль. Моўныя сродкі навуковага стылю

Асноўныя рысы навуковага стылю

(падрыхтаванасць маўлення, пераважна яго пісьмовая форма ў выглядзе маналогу, лагічная паслядоўнасць выказвання, сцісласць пры інфарматыўнай насычанасці зместу).

Моўныя сродкі навуковага стылю (насычанасць тэрмінамі, перавага абстактнай лексікі, пераважнае ўжыванне назоўнікаў, пашыранасць формы роднага склону, асаблівая функцыя займенніка мы, шырокае выкарыстанне дзеепрыметнікаў і дзеепрыслоўяў, пашыранасць складаназалежных сказаў з аднароднымі членамі, пабочнымі словамі і ўстаўнымі кнстукцыямі, сродкі лагічнай сувязі паміж сказамі і інш.).

Паняцце аб падмове навук: эканомікі, зварачнай вытворчасці, швейнай вытворчасці, праграмнага забеспячэння, тэхналогіі машынабудавання, аўтаматызаваны электрапрывад. Рэальны слоўнік кожнай падмовы.

Выкарыстанне невербальных сродкаў (табліцы, графікі, схемы).

Жанравая разнастайнасць навуковага стылю

(артыкул, даклад, рэферат, анатацыя, рэзюме і інш.), агульныя патрабаванні да іх напісання і афармлення.

Кампазіцыя пісьмовага навуковага тэксту і вуснага выступлення, іх афармленне.

Рубрыкацыя навуковага тэксту. Абзац як структурная адзінка тэксту. Цытаты і спасылкі, іх афармленне.

Тэма 3.4 Афіцыйна-справавы стыль. Моўныя сродкі