Тарихий хотираси бор инсон

- иродали инсон. Тарих сабоқлари

инсонни ҳушёрликка ўргатади.

«Лекин бизда тарих ва фалсафани узвий боғлиқ ҳолда ўрганиш малакаси етарли эмас. Аслида тарих ва фалсафа мантиқий равишда бир-бирини тақозо этадиган, керак бўлса, тўлдирад этадиган, керак бўлса, тўлдирада яхлит тасаввур берадиган, оқ-қорани фарқлашга асос бўладиган фанлардир».

Демак, халқимизнинг тарихий тараққиёт йўлини фалсафий идрок қилишда, ҳиссиз баёнчиликдан, илмий саёзлик ва фикрий чекланганлик иллатларидан қутилмоғимиз керак.

«Тарихий хотирасиз келажак йўқ» асарида Ватанимиз тарихини мустақиллик ғоялари асосида янгидан яратиш вазифаси қўйилган. Зеро, миллат, давлат, жамият тақдири ҳал бўлаётган паллада ўзлигимизни англаш, маънавий илдизларимизни унутмаслик катта аҳамиятга эга[71]. Шўро даврида тарихимиз атайлаб сохталаштирилганини эътиборга олсак, асл тарихимизни тиклаш қонуний зарурият ҳамдир. Тарихни англаш нафақат бугунги куннинг муаммоларини ҳал қилишда, балки келажак учун ҳам катта аҳамиятга эга. Зотан, ўтмишни билмай туриб, ҳозирги давр моҳиятини билиш ва келажакдаги мақсад-муддаоларни тўғри белгилаш қийин.

Маънавият, маърифатни тарғиб қилиш

ҳар бир зиёлининг виждон ишидир.

Биз халқни номи билан эмас, балки маданияти,

маънавияти орқали биламиз, тарихининг